رابطه هوش هیجانی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر آنان در پایه ششم ابتدایی آموزش و پرورش شهر تهران (سال تحصیلی92 -91)

پژوهش حاضربه منظور بررسی رابطه هوش هیجانی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر آنان از دیدگاه معلمان پایه ششم ابتدایی آموزش و پرورش شهرتهران، (در سال تحصیلی 91-92) انجام گرفته است.برای انتخاب گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 296 معلم خانم ازمناطق(1-2-4-5-7-8-12-14-15-17-19) انتخاب شدند. ابزارسنجش هوش هیجانی در این پژوهش پرسشنامه 33 سوالی هوش هیجانیشرینگ (1999)،و برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، معدل یا میانگین نمرات دروس دانش آموزان هر کلاس استفاده شده است. اعتبار ابزار سنجش بوسیله آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن(76/0) بود. روایی ابزار به وسیله روایی صوری بررسی شد.سپس داده ها بوسیله آزمون های همبستگی ورگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان داده اند: 1-با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون همبستگی (ضریب 22/0) مشخص شد که رابطه هوش هیجانی به صورت کلی با پیشرفت تحصیلی در سطح 05/0 معنادار بوده است.2- رابطه خود آگاهی با پیشرفت تحصیلی (034/0) غیر معنادار است.3- رابطه خود تنظیمی با پیشرفت تحصیلی(24/0) در سطح 05/0 معنادار است. 4- همبستگی رابطه خود انگیزشی با پیشرفت تحصیلی (14/0) در سطح 05/0 معنادار است. 5- رابطه همدلی با پیشرفت تحصیلی (007/0) معنادار نیست. 6- رابطه مهارت اجتماعی با پیشرفت تحصیلی معنادار نیست. 7- معلمان با تحصیلات مختلف تنها در مولفه خودآگاهی هوش هیجانی با یکدیگر تفاوت معنادار دارند.نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که در این مولفه این تفاوت بین دو گروه با تحصیلات لیسانس و فوق لیسانس مشاهده شده است. و خودآگاهی در معلمان با مدرک فوق لیسانس بالاتر است. کلید واژه ها : هوش هیجانی، خودآکاهی، خودانگیزشی، خودتنظیمی، همدلی، مهارت اجتماعی، پیشرفت تحصیلی